Przemyślenia życiowe.

Kiedy przychodzi po raz kolejny do ciebie dziecko i mówi " mamo tata kazał mi uciekać z pokoju a ja chciałem tylko poczytac z nim książkę. Całe życie będę tak uciekać ? " Serce mi się kruszy. Można tak przestać kochać ? Nie spędza już z nami czasu. Zaszywa się w pokoju wgapiony w telefon z głupimi filmikami. Szkoda że nie dostrzega szczęścia które cały dzień czeka na niego z książką

Obiecanki cacanki a głupiemu radość. 

Parę dni temu obiecał Panicz że zabierze nas ( mnie i dzieci ) do zoo . Wow wkoncu weźmie dzień wolnego i pojedziemy gdzies razem . Dzieci mają wakacje ,a ja mam urlop . Szkoda że panicz w tym roku zrezygnowal z urlopu i dłuższy wyjazd nie wchodził w rachubę. Dzieci przeżywały że najgorsze wakacje i takie tam.  No więc panicz parę dni temu obiecał wycieczkę do zoo . Radość u dzieci ale ja z obawa że do wyjazdu nie dojdzie bo Panicz o coś się obrazi. Oj często tak bywa. No i dzień przed wyjazdem słyszę że to bez sensu że na pewno będzie padac. Nie ma co planować... Znam tą minę, która mówi wolę zostać w domu i delektować się piwem. Pół dnia marnować na jakieś chodzenie kiedy piwo czeka w lodówce. Oczywiście do zoo nie pojechaliśmy. Zabrałam dzieci na pobliską salę zabaw żeby jakos zapomnieli o kolejnej obiecance tatusia

Hmmm. 9 lat temu zaraz po ślubie tuż przed zaśnięciem trzymaliśmy się za ręce.  Tak miało być zawsze ( młodość zawsze jest naiwna ) . Dziś leżąc w łóżku z moim 6letnim synem też trzymam go za rękę i przypomina mi się tamten czas... Lzy same cisną się do oczu a dziecko pyta czy płaczę. Chce mi się wyć jak cholera ale tego dziecku nie powiem . Co się stało z tym człowiekiem który mi obiecał że zawsze będzie mnie trzymać za rękę? Śpi w drugim pokoju , chrapie bo znowu wypił... W nosie ma wszystkich wokół. Liczy się tylko on i jego zachcianki... Moją nadzieją są dzieci. Dla nich jeszcze jestem ważna . To oni mnie trzymają.. .nie tylko za rękę.